regen

Zondag 22 augustus
Regen! Kil en klam. Onze buren zijn uit hun tent een hytte in gevlucht. Zooooo koud. In de caravan was het prima uit te houden. We besluiten en toertje te maken. Misschien zien we nog wel een waterval of zo. Dikke wolken hangen tegen de bergen aan. Het regent niet hard maar wel gestaag. Mooi gezicht hoor. We zien verschillende fjorden, meren, gletsjers en natuurlijk watervallen. We belanden in Sandane, een plaatsje waar toevallig een kermis en braderie is. Die komt net op gang. Er zijn standjes met Noors zaken maar ook een Thai/Vietnamees met loempias, die kennen we. Verder ook de van franse markten bekende afrikaanse medemens met riemen en andere snuisterijen. Een beetje uit de richting jongens! Wel lekker kneuterig allemaal. Hey het was droog toen we rondliepen. Snel weer op pad. Een pontje genomen en via een omweg weer naar de camping. Het weer leek wel wat beter, dus hup de wandelspullen gepakt en een wandelroute vanaf de camping gestart naar de watervallen die naast de camping van de gletsjer af komen. Door het bos omhoog. Het pad is stenig en glibberig. Wéér veel te dikke kleren aan. Bert zweet als een otter. Het pad loopt door Gytendalen. Dal van de geiten neem ik aan, want het ligt vol met keutels en het pad wordt steeds modderiger. Zo te zien zijn de geiten dezelfde dag allemaal naar beneden gekomen. Dat heeft het pad geen goed gedaan. Bagger en glad. Het klimmen valt Bert zwaar. Zeker nog moe van de vorige dag. Als we omkijken zien we dat we best steil omhoog gaan. Dat is dus de reden en de gladdigheid. Wordt nog leuk afdalen straks. De beek stort zich vlak naast ons naar beneden. Wat een geweld. Door het bos zien we niet goed waar we heengaan. Nog een bochtje dan of gaan we terug. Op een gegeven moment wordt het pad echt bagger en besluiten we niet door te lopen. Naar beneden dan maar. Wat we al dachten wordt bewaarheid. Glibberen en glijden. Goed besluit om niet verder te gaan. Als we verder dalen trekt de bewolking samen tegen de berg aan en begint het weer zachtjes te regenen. Gelukkig komen we uiteindelijk weer op het vlakkere pad en slaan één van de laatste bochten om. Han blijft stokstijf staan. O jee! 2 paarden op het pad. De paarden staren terug en je ziet ze denken: O jee! Han noch de paarden bewegen. “Ga jij maar eerst”, besluit Han. Als we langs de paardjes lopen schrikken de beesten zich de vinken-tering en stuiven weg. Han bijna ook, haha.
Net terug op de camping begint het door te regenen. Kleren nat en de schoenen ook. Krijgen we die nog droog voor morgen als we de gletsjertocht gaan maken? We zullen zien. Kachel aan! Wijn op tafel. Ja het leven is slecht.