rijden en hike

Vroeg opgestaan en we zijn aan het rijden geweest via Naniamo en de highway naar Lake Cowichan. De afstand werd weer verkeerd ingeschat en de weg ook want we reden weer verkeerd. Van het Lake volgende we een “nieuwe” weg, naar Port Renfrew. Deze weg staat nog niet op veel kaarten maar wij hadden er over gehoord. Het was heel stil op de weg en we reden door de bergen, slinger de slinger. De aanblik was schokkend. Wat een slagveld hier. Allemaal bomenkap. Er wordt wel nieuw aangeplant, maar als je de verwoesting ziet. Treurig.
Zo was het ook in Port Renfrew. Wat een armoe. Maar daardoor is het hier dus helemaal niet toeristisch. We kozen om hier het Juan de Fuca parc in te gaan. Daar konden we een Botanical trail lopen waar bij we ook het strand en een baai in konden. Deze rotskust met aangespoelde boomstronken, stenen en getijdenpoelen is wel heel mooi.
Het werd al laat in de middag en we volgden de smalle slechte weg langs de kust. Soms leek de RV wel op de zodiac zoals die tekeer ging. De kopjes en glazen ketsten door de kastjes. Bij China Beach doken we de natuurcamping op. Er waren maar enkele ander gasten en het was heerlijk stil. Vogels was het enige wat je hoorde. Na het eten zijn we het 1 km lange pad naar het strand afgelopen. Door het bos terwijl de zon al laag stond maakte het sfeertje wel weer heel apart. Net als in NL helemaal alleen op het strand. Nou ja rotskust met stenen en hout. Een zeehond bekeek ons nieuwsgierig vanaf een veilige afstand in zee. Wat is het leven toch mooi.