Mageroya

Mageroya
Het ging vannacht flink te keer buiten ons hutje. Het regent als we opstaan. Heerlijk ff een dagje niet rijden. We doen rustig aan.
De hike die we gepland hebben wordt waarschijnlijk niks. We gaan kijken in het meest noordelijke visserplaatsje Skarsvag. Er naartoe rijdend ziet het landschap er heel anders uit dan gisteren. Laaghangende bewolking verstopt de bergtoppen en de druilerige regen maak het er niet vrolijker op. Het visserplaatsje ligt er triest bij. We besluiten te kijken bij de start van de wandeling en dan een besluit te nemen. Hoe hoger we komen hoe slechter het zicht en hoe harder de wind. Nee, met 50 meter zicht is het niet verantwoord om te gaan hiken. Dan maar weer even kijken op de Noordkaap. Daar is bovendien prima internet. Op de camping wilde het niet lukken.
Uit de mist doemt de parkeerplaats op. We zien vaag enkele auto’s en een aantal bussen staan. In het station is het druk. Er zijn dus enkele passagiersschepen aangekomen in Honningsvag. Buiten is het een heel klein wereldje. Je zal hier maar voor betaald hebben. Goed je staat op de Noordkaap maar je ziet helemaal niks vanwege de mist/laaghangende wolken.
Leuk om even naar al dat bootjesvolk te kijken. Nee, lijkt me dus helemaal niks om daar tussen te zitten. We lopen iets opzij en staan helemaal alleen in de mist op de Noordkaap. Apart.

We rijden naar de westelijke kust van het eiland Mageroya, waar de Noordkaap op ligt, naar het vissersplaatsje Gjesvaer van waaruit birdsafari’s worden georganiseerd. De weg erheen voert weer door een kaal rotsig landschap met rendieren. De regen, wolken en af en toe een zonnestraal maken het nog dramatischer. Geen mens te zien. Prachtig hier.
Het plaatsje ligt mooi verscholen in een klein fjord. Hier eten we een broodje. De regen en harde wind maakt het niet aantrekkelijk om met een boot de zee op te gaan. Dan nog maar even naar Honningsvag.
Er liggen 2 cruiseschepen in de haven. Een noorse en een italiaan. Dezelfde rederij als de Costa Concordia. Alleen ligt dit schip nog rechtop. We lopen een rondje door de winkelstraat en over de haven. Hey! Hier is het betaald parkeren. Bert onderwerpt de parkeermeters aan een onderzoek. Hij kan het niet laten. We gaan terug naar onze hut. Lekkere warme thee en dan een neut. De wind trekt aan.
Vanuit ons raam bekijken we de worsteling van fietsers die een tentje opzetten. D apper hoor. De volgende dag blijken ze toch in een hutje te zitten. De wind groeide aan tot stormkracht die nacht. Het hutje stond te trillen.